دکترآزاد ارمکی/ ایران۱۴۰۰ : پایان جامعه ضعیف و بسته، و آغاز جامعۀ پهنشده، باز شده و متکثر از جریانها/ تولید بحران در نظام سیاسی؛ مردم به دنبالِ تطبیق، انعطاف و تعادل
باید اجازه بیشتری به مردم داد، جامعه ایران، ساختارگرا، مشارکتطلب بوده و حاضر به تصمیمسازی است. اگر قرار است جامعه و گروههای اجتماعی تصمیمگیری کنند باید به آنها فرصت داد ...
دکترآزاد ارمکی/ ایران۱۴۰۰ : پایان جامعه ضعیف و بسته، و آغاز جامعۀ پهنشده، باز شده و متکثر از جریانها/ تولید بحران در نظام سیاسی؛ مردم به دنبالِ تطبیق، انعطاف و تعادل
دکتر تقی آزاد ارمکی: استاد دانشگاه تهران
آرمان ملی با تلخیص
وضعیت جامعه ایران در سال۱۴۰۰ متفاوت شده است.
مردم ایران با یک جمهوری اسلامی مواجه نیستند و اشکال مختلفی از جمهوریِ اسلامی در گذشته وجود داشته است.
امروز جامعه ایران در شرایطی قرار گرفته که هیچگاه انتظار آنرا نداشته است.
امروز جامعه ایران پهن شده و باز شده و متکثر از جریانها و نیروهایِ اجتماعی است که در برخی نقاط به هم پیوند میخورند و در برخی نقاط در تضاد و تزاحم با هم قرار میگیرند.
در گذشته جامعه ضعیفتر بوده و به همین دلیل کنش سیاسی همگرایانهتری داشته است، و چون اکنون، جامعه بازتر و پهنتر شده، کنش سیاسی، شکل همگرایانۀ خود را از دست داده است.
نیروهایی که امروز در جامعه وجود دارند همصدا و همرأی نیستند.
حوزه سیاسی که گمان میکند مردم تابع بیارادهای در کشور هستند ضعیف، نحیف و در حال فروریختن است.
باید اجازه بیشتری به مردم داد، جامعه ایران، ساختارگرا، مشارکتطلب بوده و حاضر به تصمیمسازی است .اگر قرار است جامعه و گروههای اجتماعی تصمیمگیری کنند باید به آنها فرصت داد.
نشانههایی مبنی بر وجود ارادهای برای اصلاح ساختار سیاسی و اصلاح رابطه مردم و دولت در کشور وجود ندارد.
نظام سیاسی به دنبال همگرایی فرهنگی بود و تلاش میکرد برای همهچیز برنامه ارائه کند. جمهوری اسلامی تلاش میکرد افراد جامعه به یکشکل زندگی کنند. وضعیت موجود نتیجه برنامهریزیهای اشتباه اخیر بوده است.
یک کجفهمی بنیادین در مدیریت شهر و کشور وجود دارد که منطق این نوع تفکر برای مردم مشخص نیست. ما باید ناهمگرایی شکلگرفته را که براساس پهنشدگی جامعه به وجود آمده، به رسمیت بشناسیم.
سیاست در ایران جلوتر از جامعه حرکت میکند. سیاست برنامهریزی میکند و جلو میرود. این در حالی است که در هیچ کجای جهان دولت، جلوی جامعه حرکت نمیکند؛ بلکه جامعه را نمایندگی میکند.
در ایران دولت برجامعه است و به دلیل اینکه دولت در ایران برجامعه است تضاد ایجاد میکند و عملکرد مناسبی ندارد.
منشأ چالشها و بحرانهای اجتماعی در ایران نظام سیاسی است و نظام سیاسی است که تولید بحران میکند.
ریشه بسیاری از بحرانهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی را باید در کنشگری دولت جستوجو کرد. ریشه بحرانهای اقتصادی، اجتماعی و بینالمللی را باید در رفتار دولت جستوجو کرد.
منشأ بحرانها جامعه نیست. جامعه به دلیل انعطافی که دارد تلاش میکند خود را با شرایط تطبیق بدهد.
جامعه تلاش میکند خود را در مسیر تطبیق بیشتر هزینه کند تا تولید بحران.
این به معنای آن است که در کشور تولید بحران در نظام سیاسی صورت میگیرد؛ نه در نظام اجتماعی. بحران با کشورهای همسایه را چه کسی ایجاد کرده است؟
راهحل نیز این است که دولت از جلوداری نسبت به جامعه دست بردارد.
نظام سیاسی به جای اینکه تلاش کند بحرانهای موجود را حل کند باید در ابتدا تولید بحران را متوقف کند. هنگامی که نظام سیاسی دست از بحرانسازی برداشت به نظامی تبدیل میشود که در خدمت جامعه است.
یک جمهوری اسلامی وجود دارد که در آن تکثر نیروهای اجتماعی به رسمیت شناخته میشود.
نیاز امروز جامعه ایران یک گفتمان اعتدالگرا است؛ نه یک گفتمان اقتدارگرا. همه از جنگ خسته و متنفر هستند.
امروز کاندیدای نظامی زیادی قصد دارند وارد انتخابات شوند. این در حالی است که این افراد دچار توهم شدهاند و فکر میکنند کشور باید خود را برای جنگ آماده کند.
امروز بهترین فرصت برای جمهوری اسلامی است. همه طرفهای جمهوری اسلامی آماده معامله هستند و جمهوری اسلامی باید از این فرصت به سود خود استفاده کند.
#دکتر_تقی_آزاد_ارمکی
#ایران۱۴۰۰
#جامعۀ_ایران_پهن_شده_است
#تولید_بحران_در_نظام_سیاسی_کشور
#ساختارهای_ایرانی
کانال تلگرامی ساختارهای ایرانی
@Iranianstructures
